դեգերումն
Old Armenian
Etymology
դեգերիմ (degerim) + -ումն (-umn)
Noun
դեգերումն • (degerumn)
- frequenting a company
- evagation, distraction, dissipation
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | դեգերումն (degerumn) | դեգերմունք (degermunkʿ) | |
| genitive | դեգերման (degerman) | դեգերմանց (degermancʿ) | |
| dative | դեգերման (degerman) | դեգերմանց (degermancʿ) | |
| accusative | դեգերումն (degerumn) | դեգերմունս (degermuns) | |
| ablative | դեգերմանէ (degermanē) | դեգերմանց (degermancʿ) | |
| instrumental | դեգերմամբ (degermamb) | դեգերմամբք (degermambkʿ) | |
| locative | դեգերման (degerman) | դեգերմունս (degermuns) |
Synonyms
- դեգերանք (degerankʿ)
Descendants
- Armenian: դեգերում (degerum)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “դեգերումն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy