ապաւէն
Old Armenian
Etymology
Probably an Iranian borrowing, but the exact source is uncertain.
Noun
ապաւէն • (apawēn)
- person to rely on
- asylum, refuge, retreat
Declension
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ապաւէն (apawēn) | ապաւէնք (apawēnkʿ) | |
| genitive | ապաւինի (apawini) | ապաւինաց (apawinacʿ) | |
| dative | ապաւինի (apawini) | ապաւինաց (apawinacʿ) | |
| accusative | ապաւէն (apawēn) | ապաւէնս (apawēns) | |
| ablative | ապաւինէ (apawinē) | ապաւինաց (apawinacʿ) | |
| instrumental | ապաւինաւ (apawinaw) | ապաւինաւք = ապաւինօք (apawinawkʿ = apawinōkʿ) | |
| locative | ապաւինի (apawini) | ապաւէնս (apawēns) |
Derived terms
- անապաւէն (anapawēn)
- ապաւինեմ (apawinem)
- ապաւինեցուցանեմ (apawinecʿucʿanem)
- ապաւինիմ (apawinim)
- ապաւինութիւն (apawinutʿiwn)
Descendants
- Armenian: ապավեն (apaven)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ապաւէն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ապաւէն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ապաւէն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press