անտարբերութիւն
Old Armenian
Etymology
անտարբեր (antarber) + -ութիւն (-utʿiwn)
Noun
անտարբերութիւն • (antarberutʿiwn)
- indifference
- neutrality
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | անտարբերութիւն (antarberutʿiwn) | անտարբերութիւնք (antarberutʿiwnkʿ) | |
genitive | անտարբերութեան (antarberutʿean) | անտարբերութեանց (antarberutʿeancʿ) | |
dative | անտարբերութեան (antarberutʿean) | անտարբերութեանց (antarberutʿeancʿ) | |
accusative | անտարբերութիւն (antarberutʿiwn) | անտարբերութիւնս (antarberutʿiwns) | |
ablative | անտարբերութենէ (antarberutʿenē) | անտարբերութեանց (antarberutʿeancʿ) | |
instrumental | անտարբերութեամբ (antarberutʿeamb) | անտարբերութեամբք (antarberutʿeambkʿ) | |
locative | անտարբերութեան (antarberutʿean) | անտարբերութիւնս (antarberutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: անտարբերություն (antarberutʿyun)
Further reading
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “անտարբերութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 49b