այծեամն
Old Armenian
Etymology
Suffixed from այծի (ayci, “goat”). The origin of the suffix -ամն (-amn) is unknown.
Noun
այծեամն • (ayceamn)
- roe deer
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | այծեամն (ayceamn) | այծեմունք (aycemunkʿ) | |
| genitive | այծեման (ayceman) | այծեմանց (aycemancʿ) | |
| dative | այծեման (ayceman) | այծեմանց (aycemancʿ) | |
| accusative | այծեամն (ayceamn) | այծեմունս (aycemuns) | |
| ablative | այծեմանէ (aycemanē) | այծեմանց (aycemancʿ) | |
| instrumental | այծեմամբ (aycemamb) | այծեմամբք (aycemambkʿ) | |
| locative | այծեման (ayceman) | այծեմունս (aycemuns) |
Derived terms
- այծեմնաձեւ (aycemnajew)
- այծեամնաձեւ (ayceamnajew)
- Այծեմնիկ (Aycemnik)
- այծեմնիկ (aycemnik)
- էշայծեամն (ēšayceamn)
Descendants
- Armenian: այծյամ (aycyam)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “այծեամն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- J̌ahukyan, Geworg (1998), “-ամն”, in Hin hayereni verǰacancʿneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʿ lezvi hamematakan kʿerakanutʿyan harcʿer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʿi, pages 5–48
- Łazarean, Ṙ. S. (2000), “այծեամն”, in Tʿosunean G. B., editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press