աբեղայ
Old Armenian
Etymology
From Classical Syriac ܐܒܝܠܐ (ʾăḇīlā, “mourner; penitent, monk”), whence also Arabic أَبِيل (ʾabīl, “old man; monk; sad”).
Noun
աբեղայ • (abełay)
- abegha
- աբեղայ լինել ― abełay linel ― to turn or become an abegha
Usage notes
The word has two combining forms: աբեղայ- (abełay-) and shortened աբեղ- (abeł-).
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | աբեղայ (abełay) | աբեղայք (abełaykʿ) | |
| genitive | աբեղայի (abełayi) | աբեղայից (abełayicʿ) | |
| dative | աբեղայի (abełayi) | աբեղայից (abełayicʿ) | |
| accusative | աբեղայ (abełay) | աբեղայս (abełays) | |
| ablative | աբեղայէ (abełayē) | աբեղայից (abełayicʿ) | |
| instrumental | աբեղայիւ (abełayiw) | աբեղայիւք (abełayiwkʿ) | |
| locative | աբեղայի (abełayi) | աբեղայս (abełays) |
Derived terms
- աբեղաթաղ (abełatʿał)
- աբեղայական (abełayakan)
- աբեղայակերպ (abełayakerp)
- աբեղայութիւն (abełayutʿiwn)
- աբեղութիւն (abełutʿiwn)
- խաբեղայ (xabełay)
Descendants
- Armenian: աբեղա (abeła)
- Middle Armenian: հաբեղայ (habełay), աբեղ (abeł)
- Armenian: հաբեղա (habeła)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “աբեղայ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “աբեղայ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Hübschmann, Heinrich (1897) Armenische Grammatik. 1. Theil: Armenische Etymologie (in German), Leipzig: Breitkopf & Härtel, page 299
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971), “աբեղայ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), volume I, 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page 74b