қашқын
Kazakh
| Cyrillic | қашқын (qaşqın) |
|---|---|
| Arabic | قاشقىن |
Etymology
From Old Turkic [script needed] (qačğïn, “fugitive”), from Proto-Turkic *KAč- (“to run away, flee”).
Noun
қашқын • (qaşqın)
- runaway
- fugitive
- escapee
Declension
declension of қашқын
| singular (жекеше) | plural (көпше) | |
|---|---|---|
| nominative (атау) | қашқын (qaşqın) | қашқындар (qaşqındar) |
| genitive (ілік) | қашқынның (qaşqınnıñ) | қашқындардың (qaşqındardıñ) |
| dative (барыс) | қашқынға (qaşqınğa) | қашқындарға (qaşqındarğa) |
| accusative (табыс) | қашқынды (qaşqındı) | қашқындарды (qaşqındardı) |
| locative (жатыс) | қашқында (qaşqında) | қашқындарда (qaşqındarda) |
| ablative (шығыс) | қашқындан (qaşqından) | қашқындардан (qaşqındardan) |
| instrumental (көмектес) | қашқынмен (qaşqınmen) | қашқындармен (qaşqındarmen) |