шахин
Serbo-Croatian
Alternative forms
- ша́ин
- ша́јин
Etymology
From Ottoman Turkish شاهین (şâhîn), from Persian شاهین (šâhin), from Middle Persian. Akin to Ша́хин and шахѝнџија.
Pronunciation
- IPA(key): /ʃǎːxin/
- Hyphenation: ша‧хин
Noun
ша́хин m (Latin spelling šáhin)
- falcon (trained for hunting)
Declension
Declension of шахин
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | шахин | шахини |
| genitive | шахина | шахина |
| dative | шахину | шахинима |
| accusative | шахина | шахине |
| vocative | шахине | шахини |
| locative | шахину | шахинима |
| instrumental | шахином | шахинима |
References
- “шахин” in Hrvatski jezični portal
- Abdulah Škaljić (1966), Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Svjetlost: Sarajevo, page 578