цемя
Belarusian
Etymology
From Proto-Slavic *těmę. Cognate with Russian те́мя (témja).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡sʲemʲa]
Noun
це́мя • (cjémja) n inanimate
- crown (of the head)
Declension
Declension of це́мя
singular | |
---|---|
nominative (назоўны) | це́мя cjémja |
genitive (родны) | це́мя cjémja |
dative (давальны) | це́мю cjémju |
accusative (вінавальны) | це́мя cjémja |
instrumental (творны) | це́мем cjémjem |
locative (месны) | це́мі cjémi |
References
- “цемя” in slounik.org