Befehden
German
Noun
Befehden n (genitive Befehdens, no plural)
- gerund of befehden
Declension
Declension of Befehden (uncountable)
singular | |||
---|---|---|---|
indef. | def. | noun | |
nominative | ein | das | Befehden |
genitive | eines | des | Befehdens |
dative | einem | dem | Befehden |
accusative | ein | das | Befehden |