хан

хан

See also: -хан and Appendix:Variations of "han"

Chechen

Etymology

Borrowed from Georgian ხანი (xani).

Noun

хан • (xan) class j2 (ergative хе̄но̄)

1. time

References

• Klimov, G. A.; Xalilov, M. Š. (2003) Словарь кавказских языков. Сопоставление основной лексики [Dictionary of Caucasian Languages. A comparison of the Basic Vocabulary] (in Russian), Moscow: Vostochnaya Literatura, →ISBN, page 281

---

Kazakh

Cyrillic	хан (xan)
Arabic	حان‎
Latin

Alternative forms

• қан (qan)

Etymology

From Classical Mongolian ᠬᠠᠨ (qan).

Noun

хан • (xan)

1. khan

Declension

declension of хан

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау септік)	хан (xan)	хандар (xandar)
genitive (ілік септік)	ханның (xannyñ)	хандардың (xandardyñ)
dative (барыс септік)	ханға (xanğa)	хандарға (xandarğa)
accusative (табыс септік)	ханды (xandy)	хандарды (xandardy)
locative (жатыс септік)	ханда (xanda)	хандарда (xandarda)
ablative (шығыс септік)	ханнан (xannan)	хандардан (xandardan)
instrumental (көмектес септік)	ханмен (xanmen)	хандармен (xandarmen)

Derived terms

• хандық (xandyq)
• ханшыл (xanşyl)

---

Khakas

Etymology

From Proto-Turkic *kiān (“blood”)

list of cognates

Old Turkic [script needed] (qan)Turkish kan,Azerbaijani gan,Turkmen gan,Chuvash юн (jun),Crimean Tatar qan,Tatar кан (qan),Bashkir ҡан (qan),Nogai кан (kan)Kazakh қан (qan),Uyghur قان‎ (qan) /Uyghur қан (qan)Karakalpak qan,Kumyk къан (qan)Karachay-Balkar къан (qan)Chagatai كان‎ (kan)/кан (kan)Uzbek qon,Yakut хаан (xaan)Tofa қан,Western Yugur [script needed] (gan)Tuvan хан (xan),Southern Altai кан (kan)

Noun

хан • (xan)

1. blood

---

Mongolian

Etymology

From Classical Mongolian ᠬᠠᠨ (qan). Compare Manchu ᡥᠠᠨ᠌.

Pronunciation

• IPA^(key): /χäŋ/

Noun

хан • (xan) (Mongolian spelling ᠬᠠᠨ (qan), definite plural ханууд or хад)

1. (archaic) archduke; princely khan

Declension

Declension of хан (а-harmonic regular ууд-pl) 

attributive	хан xan
	singular / indefinite	definite plural
nominative	хан xan	ханууд xanuud
genitive	ханы xany	хануудын xanuudyn
accusative	ханыг xanyg	хануудыг xanuudyg
dative-locative	ханд xand	хануудад xanuudad
ablative	ханаас xanaas	хануудаас xanuudaas
instrumental	ханаар xanaar	хануудаар xanuudaar
comitative	хантай xantaj	хануудтай xanuudtaj
privative	хангүй xangüj	хануудгүй xanuudgüj
directive	хан руу xan ruu	ханууд руу xanuud ruu

Reflexive possessive forms 

	singular / indefinite	definite plural
nominative	ханаа xanaa	хануудаа xanuudaa
genitive	ханыхаа xanyxaa	хануудынхаа xanuudynxaa
accusative	ханыгаа xanygaa	хануудыгаа xanuudygaa
dative-locative	хандаа xandaa	ханууддаа xanuuddaa
ablative	ханаасаа xanaasaa	хануудаасаа xanuudaasaa
instrumental	ханаараа xanaaraa	хануудаараа xanuudaaraa
comitative	хантайгаа xantajgaa	хануудтайгаа xanuudtajgaa
privative	хангүйгээ xangüjgee	хануудгүйгээ xanuudgüjgee
directive	хан руугаа xan ruugaa	ханууд руугаа xanuud ruugaa

independent genitive	singular / indefinite	definite plural
singular possession	ханых xanyx	хануудынх xanuudynx
collective possession	ханыхан xanyxan	хануудынхан xanuudynxan

Derived terms

• хан хүү (xan xüü)
• ханлиг (xanlig)
• хант (xant)

See also

• хаан (xaan)
• ван (van)
• бэйл (bejl)
• бэйс (bejs)
• гүн (gün)
• тайж (tajž)

---

Russian

Etymology

From a Mongolic source, compare Mongolian хаан (xaan), ultimately from the same Turkic source as кага́н (kagán).

A possible intermediary is Chagatai خان‎ (xan).

Pronunciation

• IPA^(key): [xan]

Noun

хан • (xan) m anim (genitive ха́на, nominative plural ха́ны, genitive plural ха́нов)

1. khan

   Synonym: кага́н (kagán)

Declension

Declension of хан (anim masc-form hard-stem accent-a) 

	singular	plural
nominative	ха́н xán	ха́ны xány
genitive	ха́на xána	ха́нов xánov
dative	ха́ну xánu	ха́нам xánam
accusative	ха́на xána	ха́нов xánov
instrumental	ха́ном xánom	ха́нами xánami
prepositional	ха́не xáne	ха́нах xánax

Derived terms

• ха́нский (xánskij)
• ха́нство (xánstvo)

---

Serbo-Croatian

Etymology

From Ottoman Turkish خان‎ (han), from Persian خانه‎ (khâne, “house”).

Pronunciation

• IPA^(key): /xâːn/
• Rhymes: -âːn

Noun

ха̑н m (Latin spelling hȃn)

1. inn

Declension

Declension of хан

	singular	plural
nominative	ха̑н	ха́нови
genitive	хана	ханова
dative	хану	хановима
accusative	хан	ханове
vocative	хане	ханови
locative	хану	хановима
instrumental	ханом	хановима

---

Tundra Nenets

Хан.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxʌnə/

Noun

хан • (xən°)

1. sleigh

References

• A. P. Pyrerka and N. M. Tereshenko, editors (1948) Русско-Ненецкий словарь [Russian-Nenets dictionary], Moscow: Огиз, page 250
• Irina Nikolaeva (2014) A Grammar of Tundra Nenets, Walter de Gruyter GmbH, →ISBN, page 20

---

Tuvan

Etymology

From Proto-Turkic *kiān (“blood”). Cognate with Turkish kan.

Pronunciation

• IPA^(key): /χan/

Noun

хан • (xan) (definite accusative ханны, plural ханнар)

1. blood