уявити
Ukrainian
Etymology
у- (u-) + яви́ти (javýty)
Pronunciation
- IPA(key): [ʊjɐˈʋɪte]
Audio (file)
Verb
уяви́ти • (ujavýty) pf (imperfective уявля́ти)
- to imagine
Conjugation
Conjugation of уяви́ти, уяви́ть (class 4c, perfective, transitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | уяви́ти, уяви́ть ujavýty, ujavýtʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | уя́влений ujávlenyj impersonal: уя́влено ujávleno |
adverbial | — | уяви́вши ujavývšy |
present tense | future tense | |
1st singular я | — | уявлю́ ujavljú |
2nd singular ти | — | уя́виш ujávyš |
3rd singular він / вона / воно | — | уя́вить ujávytʹ |
1st plural ми | — | уя́вим, уя́вимо ujávym, ujávymo |
2nd plural ви | — | уя́вите ujávyte |
3rd plural вони | — | уя́влять ujávljatʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | уяві́м, уяві́мо ujavím, ujavímo |
second-person | уяви́ ujavý | уяві́ть ujavítʹ |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він | уяви́в ujavýv | уяви́ли ujavýly |
feminine я / ти / вона | уяви́ла ujavýla | |
neuter воно | уяви́ло ujavýlo |
Further reading
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “уявити”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
- “уявити”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)
- “уявити”, in Словник.ua [Slovnik.ua] (in Ukrainian)