урочище
Russian
Etymology
уро́чить (uróčitʹ) + -ище (-išče)
Pronunciation
- IPA(key): [ʊˈrot͡ɕɪɕːe]
Noun
уро́чище • (uróčišče) n inan (genitive уро́чища, nominative plural уро́чища, genitive plural уро́чищ)
- (dated) natural boundary, natural border (e.g. a mountain chain or river)
- (geography) natural landmark (e.g. a copse of trees in an open plain)
Declension
Declension of уро́чище (inan neut-form sibilant-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | уро́чище uróčišče | уро́чища uróčišča |
genitive | уро́чища uróčišča | уро́чищ uróčišč |
dative | уро́чищу uróčišču | уро́чищам uróčiščam |
accusative | уро́чище uróčišče | уро́чища uróčišča |
instrumental | уро́чищем uróčiščem | уро́чищами uróčiščami |
prepositional | уро́чище uróčišče | уро́чищах uróčiščax |
Related terms
- уро́чить (uróčitʹ)
- уро́к (urók), уро́чный (uróčnyj)