bedyppan
Old English
Etymology
From be- + dyppan.
Verb
bedyppan
- To dip, immerse; dunk.
Conjugation
Conjugation of bedyppan (weak class 1)
infinitive | bedyppan | tō bedyppenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | bedyppe | bedypte |
2nd-person singular | bedypest | bedyptest |
3rd-person singular | bedypþ | bedypte |
plural | bedyppaþ | bedypton |
subjunctive | present | past |
singular | bedyppe | bedypte |
plural | bedyppen | bedypten |
imperative | ||
singular | bedype | |
plural | bedyppaþ | |
participle | present | past |
bedyppende | bedypped |
Descendants
- Middle English: bidippen, bedippen
- English: bedip