узник
Russian
Etymology
у́зы (úzy) + -ник (-nik)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈuzʲnʲɪk]
Noun
у́зник • (úznik) m anim (genitive у́зника, nominative plural у́зники, genitive plural у́зников, feminine у́зница)
- prisoner (also figuratively)
Declension
Declension of у́зник (anim masc-form velar-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | у́зник úznik | у́зники úzniki |
genitive | у́зника úznika | у́зников úznikov |
dative | у́знику úzniku | у́зникам úznikam |
accusative | у́зника úznika | у́зников úznikov |
instrumental | у́зником úznikom | у́зниками úznikami |
prepositional | у́знике úznike | у́зниках úznikax |
Related terms
- у́зы (úzy)
- узи́лище n (uzílišče)
Serbo-Croatian
Etymology
Compare Russian у́зник (úznik, “prisoner”).
Pronunciation
- IPA(key): /ûzniːk/
- Hyphenation: уз‧ник
Noun
у̏знӣк m (Latin spelling ȕznīk)
- (archaic) prisoner, convict
- (archaic, figuratively) slave
Declension
Declension of узник
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | у̏знӣк | у̏знӣци |
genitive | узника | узника |
dative | узнику | узницима |
accusative | узника | узнике |
vocative | узниче | узници |
locative | узнику | узницима |
instrumental | узником | узницима |