bedriegelijk
Dutch
Etymology
From bedriegen + -e- + -lijk.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈdri.ɣə.lək/
- Hyphenation: be‧drie‧ge‧lijk
Adjective
bedriegelijk (comparative bedriegelijker, superlative bedriegelijkst)
- Superseded spelling of bedrieglijk.
Inflection
| Inflection of bedriegelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bedriegelijk | |||
| inflected | bedriegelijke | |||
| comparative | bedriegelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bedriegelijk | bedriegelijker | het bedriegelijkst het bedriegelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | bedriegelijke | bedriegelijkere | bedriegelijkste |
| n. sing. | bedriegelijk | bedriegelijker | bedriegelijkste | |
| plural | bedriegelijke | bedriegelijkere | bedriegelijkste | |
| definite | bedriegelijke | bedriegelijkere | bedriegelijkste | |
| partitive | bedriegelijks | bedriegelijkers | — | |