тутум
Kyrgyz
Etymology
From тутуу (tutuu, “to hold”). Cognate with Yakut тутул (tutul).
Noun
тутум • (tutum) (definite [[{{{1}}}#Kyrgyz|{{{1}}}]], plural [[{{{2}}}#Kyrgyz|{{{2}}}]])
- system
Declension
Declension of тутум
singular (жекелик) | plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | тутум tutum | тутумдар tutumdar |
genitive (илик) | тутумдун tutumdun | тутумдардын tutumdardın |
dative (барыш) | тутумга tutumga | тутумдарга tutumdarga |
accusative (табыш) | тутумду tutumdu | тутумдарды tutumdardı |
locative (жатыш) | тутумда tutumda | тутумдарда tutumdarda |
ablative (чыгыш) | тутумдан tutumdan | тутумдардан tutumdardan |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | тутумум tutumum | тутумдарым tutumdarım |
genitive | тутумумдун tutumumdun | тутумдарымдын tutumdarımdın |
dative | тутумума tutumuma | тутумдарыма tutumdarıma |
accusative | тутумумду tutumumdu | тутумдарымды tutumdarımdı |
locative | тутумумда tutumumda | тутумдарымда tutumdarımda |
ablative | тутумумдан tutumumdan | тутумдарымдан tutumdarımdan |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | тутумуң tutumuŋ | тутумдарың tutumdarıŋ |
genitive | тутумуңдун tutumuŋdun | тутумдарыңдын tutumdarıŋdın |
dative | тутумуңа tutumuŋa | тутумдарыңа tutumdarıŋa |
accusative | тутумуңду tutumuŋdu | тутумдарыңды tutumdarıŋdı |
locative | тутумуңда tutumuŋda | тутумдарыңда tutumdarıŋda |
ablative | тутумуңдан tutumuŋdan | тутумдарыңдан tutumdarıŋdan |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | тутумуңуз tutumuŋuz | тутумдарыңыз tutumdarıŋız |
genitive | тутумуңуздун tutumuŋuzdun | тутумдарыңыздын tutumdarıŋızdın |
dative | тутумуңузга tutumuŋuzga | тутумдарыңызга tutumdarıŋızga |
accusative | тутумуңузду tutumuŋuzdu | тутумдарыңызды tutumdarıŋızdı |
locative | тутумуңузда tutumuŋuzda | тутумдарыңызда tutumdarıŋızda |
ablative | тутумуңуздан tutumuŋuzdan | тутумдарыңыздан tutumdarıŋızdan |
Derived terms
- тутумдоо (tutumdoo), тутумдама (tutumdama)
- тутумдуу (tutumduu)
Yakut
Etymology
From тут (tut, “to hold”).
Noun
тутум • (tutum)
- (historical) hand (old unit of length equivalent to the length of one’s fist)