aanblijven
Dutch
Etymology
From aan + blijven.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːmblɛi̯və(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧blij‧ven
Verb
aanblijven
- (intransitive) to remain in office
Inflection
| Inflection of aanblijven (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanblijven | |||
| past singular | bleef aan | |||
| past participle | aangebleven | |||
| infinitive | aanblijven | |||
| gerund | aanblijven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | blijf aan | bleef aan | aanblijf | aanbleef |
| 2nd person sing. (jij) | blijft aan | bleef aan | aanblijft | aanbleef |
| 2nd person sing. (u) | blijft aan | bleef aan | aanblijft | aanbleef |
| 2nd person sing. (gij) | blijft aan | bleeft aan | aanblijft | aanbleeft |
| 3rd person singular | blijft aan | bleef aan | aanblijft | aanbleef |
| plural | blijven aan | bleven aan | aanblijven | aanbleven |
| subjunctive sing.1 | blijve aan | bleve aan | aanblijve | aanbleve |
| subjunctive plur.1 | blijven aan | bleven aan | aanblijven | aanbleven |
| imperative sing. | blijf aan | |||
| imperative plur.1 | blijft aan | |||
| participles | aanblijvend | aangebleven | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- blijven aan