тағайын
Kazakh
| Cyrillic | тағайын (tağayın) |
|---|---|
| Arabic | تاعايىن |
Etymology
From Arabic تَعْيِين (taʿyīn).
Noun
тағайын • (tağayın)
- appointment, assignment, designation
Declension
declension of тағайын
| singular (жекеше) | plural (көпше) | |
|---|---|---|
| nominative (атау) | тағайын (tağayın) | тағайындар (tağayındar) |
| genitive (ілік) | тағайынның (tağayınnıñ) | тағайындардың (tağayındardıñ) |
| dative (барыс) | тағайынға (tağayınğa) | тағайындарға (tağayındarğa) |
| accusative (табыс) | тағайынды (tağayındı) | тағайындарды (tağayındardı) |
| locative (жатыс) | тағайында (tağayında) | тағайындарда (tağayındarda) |
| ablative (шығыс) | тағайыннан (tağayınnan) | тағайындардан (tağayındardan) |
| instrumental (көмектес) | тағайынмен (tağayınmen) | тағайындармен (tağayındarmen) |
Derived terms
- тағайындау (tağayındaw)
- тағайынды (tağayındı)
- тағайынсыз (tağayınsız)