сынаяҡ

сынаяҡ

Bashkir

Сынаяҡ.

Etymology

From *čïnï-ayaq (“cup; bowl”), a composition of Persian چینی‎ (čini, “porcelain”) + Proto-Turkic *ańak (“vessel, cup”)[1].

Cognate with Tatar чынаяк (çınayak, “cup”), Kazakh шыныаяқ (şınıayaq, “cup”), Khakas сыны аях (sını ayax, “porcelain cup”), Uzbek chinoyoq (“porcelain cup”), Turkmen çanak (“bowl; cup”), Azerbaijani çanaq (“bowl”).

Noun

сынаяҡ • (sïnayaq)

1. cup

   Йыуып торған сынаяғын иҙәнгә төшөрөп ебәрҙе. Сынаяҡ үҙе ватылманы, тик тотҡаһы ғына һынып сыҡты.

   Yïwïp torğan sïnayağïn iðängä töšöröp yebärðe. Sïnayaq üðe vatïlmanï, tik totqahï ğïna hïnïp sïqtï.

   (S/he) dropped the cup (s/he) was washing on the floor. The cup itself did not break, but its handle broke off.

Declension

Inflection of сынаяҡ (sïnayaq)

	singular	plural
absolute	сынаяҡ (sïnayaq)	сынаяҡтар (sïnayaqtar)
definite genitive	сынаяҡтың (sïnayaqtïñ)	сынаяҡтарҙың (sïnayaqtarðïñ)
dative	сынаяҡҡа (sïnayaqqa)	сынаяҡтарға (sïnayaqtarğa)
definite accusative	сынаяҡты (sïnayaqtï)	сынаяҡтарҙы (sïnayaqtarðï)
locative	сынаяҡта (sïnayaqta)	сынаяҡтарҙа (sïnayaqtarða)
ablative	сынаяҡтан (sïnayaqtan)	сынаяҡтарҙан (sïnayaqtarðan)

References

1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ańak”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill