спутник
Russian
![](Images/wiktionary/Sputnik_asm.jpg.webp)
спутник (3)
Etymology
From с- (s-, “with”) + пу́тник (pútnik, “traveller”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsputʲnʲɪk]
Audio (file)
Noun
спу́тник • (spútnik) m anim or m inan (genitive спу́тника, nominative plural спу́тники, genitive plural спу́тников)
- a fellow traveler
- satellite, moon (a natural satelite of a planet)
- an artificial satellite of a planet or moon, sputnik
Declension
Declension of спу́тник (bian masc-form velar-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | спу́тник spútnik | спу́тники spútniki |
genitive | спу́тника spútnika | спу́тников spútnikov |
dative | спу́тнику spútniku | спу́тникам spútnikam |
accusative animate inanimate | спу́тника spútnika | спу́тников spútnikov |
спу́тник spútnik | спу́тники spútniki | |
instrumental | спу́тником spútnikom | спу́тниками spútnikami |
prepositional | спу́тнике spútnike | спу́тниках spútnikax |
Related terms
- пу́тник (pútnik)
- путь (putʹ)