сирота
Old Church Slavonic
Noun
сирота • (sirota) f
- orphan
Russian
Etymology
From Proto-Slavic *sirota, from *sirъ + *-ota. Synchronically analysable as си́рый (síryj) + -ота́ (-otá).
Pronunciation
- IPA(key): [sʲɪrɐˈta]
audio (file)
Noun
сирота́ • (sirotá) m anim or f anim (genitive сироты́, nominative plural сиро́ты, genitive plural сиро́т)
- orphan
Declension
Declension of сирота́ (anim fem-form hard-stem accent-d)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | сирота́ sirotá | сиро́ты siróty |
genitive | сироты́ sirotý | сиро́т sirót |
dative | сироте́ siroté | сиро́там sirótam |
accusative | сироту́ sirotú | сиро́т sirót |
instrumental | сирото́й, сирото́ю sirotój, sirotóju | сиро́тами sirótami |
prepositional | сироте́ siroté | сиро́тах sirótax |
Derived terms
- сироте́ть (sirotétʹ)
- сиро́тский (sirótskij), сиротливый (sirotlivyj)
Serbo-Croatian
Etymology
From сѝрот (“orphaned, poor”).
Pronunciation
- IPA(key): /sirǒta/
- Hyphenation: си‧ро‧та
Noun
сиро̀та f (Latin spelling siròta)
- orphan
- an unfortunate
Declension
Declension of сирота
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | сирота | сироте |
genitive | сироте | сирота |
dative | сироти | сиротама |
accusative | сироту | сироте |
vocative | сирото | сироте |
locative | сироти | сиротама |
instrumental | сиротом | сиротама |