се разбуни

се разбуни

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [sɛ ˈrazbuni]

Verb

се разбуни • (se razbuni) pf (imperfective се разбунува)

1. (reflexive with се, inchoative) to rebel
2. (reflexive with се, inchoative, intensive) to start complaining a lot

Conjugation

Conjugation of се разбуни (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	се разбунел	се разбунил	adjectival participle	разбунет
feminine	се разбунела	се разбунила	adverbial participle	—
neuter	се разбунело	се разбунило	verbal noun	—
plural	се разбунеле	се разбуниле	perfect participle	разбунето
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	се разбунам	се разбунев	се разбунив	—
2nd singular	се разбуниш	се разбунеше	се разбуни	разбуни се
3rd singular	се разбуни	се разбунеше	се разбуни	—
1st plural	се разбуниме	се разбуневме	се разбунивме	—
2nd plural	се разбуните	се разбуневте	се разбунивте	разбунете се
3rd plural	се разбунат	се разбунеа	се разбунија	—
Compound tenses
perfect	сум се разбунил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	се имам разбунето		present of има + perfect participle
pluperfect	бев се разбунил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	се имав разбунето		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум се имал разбунето		perfect of има + perfect participle
future	ќе се разбунам		ќе + present
има-future	ќе се имам разбунето		future of има + perfect participle
future in the past	ќе се разбунев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе се имав разбунето		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум се разбунел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум се имал разбунето		future reported of има + perfect participle
conditional	би се разбунил		би + aorist l-participle
има-conditional	би се имал разбунето		conditional of има + perfect participle