bałaganiara
See also: bałaganiarą
Polish
Etymology
From bałaganiarz + -ara.
Pronunciation
- IPA(key): /ba.wa.ɡaˈɲa.ra/
- Rhymes: -ara
- Syllabification: ba‧ła‧ga‧nia‧ra
Noun
bałaganiara f (masculine bałaganiarz)
- (colloquial) female equivalent of bałaganiarz (“slob”) (messy person)
- Synonym: bałaganiarka
- Antonym: pedantka
Declension
Declension of bałaganiara
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bałaganiara | bałaganiary |
| genitive | bałaganiary | bałaganiar |
| dative | bałaganiarze | bałaganiarom |
| accusative | bałaganiarę | bałaganiary |
| instrumental | bałaganiarą | bałaganiarami |
| locative | bałaganiarze | bałaganiarach |
| vocative | bałaganiaro | bałaganiary |
Related terms
adjective
- bałaganiarski
adverb
- bałaganiarsko
nouns
- bałagan
- bałaganiarka
- bałaganiarstwo
- bałaganik
verbs
- bałaganić
- nabałaganić
- przebałaganić
- rozbałaganić
- zabałaganić
Further reading
- bałaganiara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bałaganiara in Polish dictionaries at PWN