baygınlık

baygınlık

Turkish

Etymology

From baygın (“fainted”) +‎ -lık (“-ness”).

Pronunciation

• IPA^(key): [bɑj.ɡɯn.ɫɯk]

Noun

baygınlık (definite accusative baygınlığı, plural baygınlıklar)

1. faint, the state of one who has fainted.

Declension

Inflection
Nominative	baygınlık
Definite accusative	baygınlığı
	Singular	Plural
Nominative	baygınlık	baygınlıklar
Definite accusative	baygınlığı	baygınlıkları
Dative	baygınlığa	baygınlıklara
Locative	baygınlıkta	baygınlıklarda
Ablative	baygınlıktan	baygınlıklardan
Genitive	baygınlığın	baygınlıkların
Possessive forms Singular Plural 1st singular baygınlığım baygınlıklarım 2nd singular baygınlığın baygınlıkların 3rd singular baygınlığı baygınlıkları 1st plural baygınlığımız baygınlıklarımız 2nd plural baygınlığınız baygınlıklarınız 3rd plural baygınlıkları baygınlıkları