раввин
Russian
Etymology
From Late Latin rabbi, and from Koine Greek ῥαββί (rhabbí), from (post-biblical) Hebrew רַבִּי (rabbi, “my master”), from רַב (rav, “master [of]”) + ־י (-i, “me”).
Pronunciation
- IPA(key): [rɐˈvʲ(ː)in]
Noun
равви́н • (ravvín) m anim (genitive равви́на, nominative plural равви́ны, genitive plural равви́нов)
- (religion) rabbi
Declension
Declension of равви́н (anim masc-form hard-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | равви́н ravvín | равви́ны ravvíny |
genitive | равви́на ravvína | равви́нов ravvínov |
dative | равви́ну ravvínu | равви́нам ravvínam |
accusative | равви́на ravvína | равви́нов ravvínov |
instrumental | равви́ном ravvínom | равви́нами ravvínami |
prepositional | равви́не ravvíne | равви́нах ravvínax |
Descendants
- → Azerbaijani: ravvin
- → Crimean Tatar: ravvin
- → Kazakh: раввин (ravvïn)
- → Kyrgyz: раввин (ravvin)
- → Uzbek: ravvin