battagliare
Italian
Verb
battagliàre (first-person singular present battàglio, first-person singular past historic battagliài, past participle battagliàto, auxiliary avére)
- (intransitive) to fight or battle [auxiliary avere]
- (transitive, archaic) to assault, to take by storm
Conjugation
Conjugation of battagliàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | battagliàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | battagliàndo | |||
present participle | battagliànte | past participle | battagliàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | battàglio | battàgli | battàglia | battagliàmo | battagliàte | battàgliano |
imperfect | battagliàvo | battagliàvi | battagliàva | battagliavàmo | battagliavàte | battagliàvano |
past historic | battagliài | battagliàsti | battagliò | battagliàmmo | battagliàste | battagliàrono |
future | battaglierò | battaglierài | battaglierà | battaglierémo | battaglieréte | battaglierànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | battaglierèi | battaglierésti | battaglierèbbe, battaglierébbe | battaglierémmo | battaglieréste | battaglierèbbero, battaglierébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | battàgli | battàgli | battàgli | battagliàmo | battagliàte | battàglino |
imperfect | battagliàssi | battagliàssi | battagliàsse | battagliàssimo | battagliàste | battagliàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
battàglia | battàgli | battagliàmo | battagliàte | battàglino | ||
negative imperative | non battagliàre | non battàgli | non battagliàmo | non battagliàte | non battàglino |
Related terms
- battaglia
Anagrams
- battagliera, battaglierà