bataclo
Latin
Etymology
From *badaculum (“a yawn; opening”) + -ō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈba.ta.kloː/, [ˈbät̪äkɫ̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈba.ta.klo/, [ˈbäːt̪äklo]
Verb
bataclō (present infinitive bataclāre, perfect active bataclāvī, supine bataclātum); first conjugation[1]
- (Late Latin, glosses only) I yawn
- Synonyms: ōscitō, hiō, (Late Latin) hippitō
- Corpus Glossariorum Latinorum, V 492.46:
- hippitare oscitare bataclare
Inflection
bataclō (present infinitive bataclāre, perfect active bataclāvī, supine bataclātum); first conjugation
Descendants
- Italo-Romance:
- Italian: badagliare (obsolete)
- Sicilian: badagghiari
- Padanian:
- Emilian: badajar, badaciar
- Ligurian: bagiâ
- Lombard: badugiar, badailär (Alpine)
- Piedmontese: bajé, bagé, baugé, baj
- Venetian: badagiar
- Northern Gallo-Romance:
- Franco-Provençal: balyér, balyir, balyiér
- Old French: baaillier
- Middle French: baailler
- French: bâiller
- Middle French: baailler
- Southern Gallo-Romance:
- Aragonese: badallar
- Catalan: badallar
- Occitan: badalhar
- ⇒ Vulgar Latin: *exbataclō
- Italo-Romance:
- Italian: sbadigliare, sbavigliare, sbadagliare
- Padanian:
- Lombard: sbadaciá, sbadaclá
- Venetian: sbadagiar, sbadichiar
- Southern Gallo-Romance:
- Occitan:
- Gascon: esbadalhar
- Limousin: esbadalhar
- Occitan:
- Italo-Romance:
References
- “bataclo” in the Thesaurus Linguae Latinae (TLL Open Access), Berlin (formerly Leipzig): De Gruyter (formerly Teubner), 1900–present