полоучити
Old Church Slavonic
Etymology
по- (po-) + лоучити (lučiti), from Proto-Slavic *lučiti.
Verb
полоучити • (polučiti) pf
- receive, acquire
Conjugation
👤 singular | 👥 dual | 👤👥👥 plural | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
азъ (azŭ) | тꙑ (ty) | онъ (onŭ), она (ona), оно (ono) | вѣ (vě) | ва (va) | она (ona) | мꙑ (my) | вꙑ (vy) | они (oni), оне (one), она (ona) | |||||||||
полоучѫ сѧ (polučǫ sę) | полоучиши сѧ (polučiši sę) | полоучитъ сѧ (polučitŭ sę) | полоучивѣ сѧ (polučivě sę) | полоучита сѧ (polučita sę) | полоучите сѧ (polučite sę) | полоучимъ сѧ (polučimŭ sę) | полоучите сѧ (polučite sę) | полоучѫтъ сѧ (polučǫtŭ sę) |