aanbakken
Dutch
Etymology
From aan + bakken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːmbɑkə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧bak‧ken
Verb
aanbakken
- (intransitive) to burn to the pan
Inflection
| Inflection of aanbakken (weak with strong past participle, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanbakken | |||
| past singular | bakte aan | |||
| past participle | aangebakken | |||
| infinitive | aanbakken | |||
| gerund | aanbakken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | bak aan | bakte aan | aanbak | aanbakte |
| 2nd person sing. (jij) | bakt aan | bakte aan | aanbakt | aanbakte |
| 2nd person sing. (u) | bakt aan | bakte aan | aanbakt | aanbakte |
| 2nd person sing. (gij) | bakt aan | bakte aan | aanbakt | aanbakte |
| 3rd person singular | bakt aan | bakte aan | aanbakt | aanbakte |
| plural | bakken aan | bakten aan | aanbakken | aanbakten |
| subjunctive sing.1 | bakke aan | bakte aan | aanbakke | aanbakte |
| subjunctive plur.1 | bakken aan | bakten aan | aanbakken | aanbakten |
| imperative sing. | bak aan | |||
| imperative plur.1 | bakt aan | |||
| participles | aanbakkend | aangebakken | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
- aanbranden
Derived terms
- antiaanbaklaag
Anagrams
- bakken aan