aanademen
Dutch
Etymology
Compound of aan + ademen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌaːdəmə(n)/
- Hyphenation: aan‧ade‧men
Verb
aanademen
- (transitive) to breathe onto
Inflection
| Inflection of aanademen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanademen | |||
| past singular | ademde aan | |||
| past participle | aangeademd | |||
| infinitive | aanademen | |||
| gerund | aanademen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | adem aan | ademde aan | aanadem | aanademde |
| 2nd person sing. (jij) | ademt aan | ademde aan | aanademt | aanademde |
| 2nd person sing. (u) | ademt aan | ademde aan | aanademt | aanademde |
| 2nd person sing. (gij) | ademt aan | ademde aan | aanademt | aanademde |
| 3rd person singular | ademt aan | ademde aan | aanademt | aanademde |
| plural | ademen aan | ademden aan | aanademen | aanademden |
| subjunctive sing.1 | ademe aan | ademde aan | aanademe | aanademde |
| subjunctive plur.1 | ademen aan | ademden aan | aanademen | aanademden |
| imperative sing. | adem aan | |||
| imperative plur.1 | ademt aan | |||
| participles | aanademend | aangeademd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanademing