aanaarden
Dutch
Etymology
From aan + aarden.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌaːr.də(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧aar‧den
Verb
aanaarden
- (transitive) to cover the roots or tubers of plants with soil, as to protect from light or cold; to earth up
Inflection
| Inflection of aanaarden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanaarden | |||
| past singular | aardde aan | |||
| past participle | aangeaard | |||
| infinitive | aanaarden | |||
| gerund | aanaarden n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | aard aan | aardde aan | aanaard | aanaardde |
| 2nd person sing. (jij) | aardt aan | aardde aan | aanaardt | aanaardde |
| 2nd person sing. (u) | aardt aan | aardde aan | aanaardt | aanaardde |
| 2nd person sing. (gij) | aardt aan | aardde aan | aanaardt | aanaardde |
| 3rd person singular | aardt aan | aardde aan | aanaardt | aanaardde |
| plural | aarden aan | aardden aan | aanaarden | aanaardden |
| subjunctive sing.1 | aarde aan | aardde aan | aanaarde | aanaardde |
| subjunctive plur.1 | aarden aan | aardden aan | aanaarden | aanaardden |
| imperative sing. | aard aan | |||
| imperative plur.1 | aardt aan | |||
| participles | aanaardend | aangeaard | ||
| 1) Archaic. | ||||