barwnikowy

barwnikowy

Polish

Etymology

From barwnik +‎ -owy. First attested in 1853. [1]

Pronunciation

• IPA^(key): /bar.vɲiˈkɔ.vɨ/
• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: bar‧wni‧ko‧wy

Adjective

barwnikowy (not comparable)

1. (relational) dye (colorant, especially one that has an affinity to the substrate to which it is applied)
   • 1853, Antoni Kryszka, Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy żywotne‎, page 75:

     Pomiędzy powłokami znajdujące się odstępy są przezroczyste, lub massą barwnikową, pigmentem napełnione.

     The gaps found between the layers are transparent, or a dye mass, filled with pigment.

Declension

Declension of barwnikowy

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	barwnikowy		barwnikowe	barwnikowa	barwnikowi	barwnikowe
genitive	barwnikowego			barwnikowej	barwnikowych
dative	barwnikowemu				barwnikowym
accusative	barwnikowego	barwnikowy	barwnikowe	barwnikową	barwnikowych	barwnikowe
instrumental	barwnikowym				barwnikowymi
locative				barwnikowej	barwnikowych

Related terms

adjectives

• barwnikotwórczy
• barwny

 

adverb

• barwnie

 

nouns

• barwa
• barwnik
• barwnikarstwo
• barwność

 

verbs

• barwić impf

 

References

1. Antoni Kryszka, Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy żywotne

Further reading

• barwnikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• barwnikowy in Polish dictionaries at PWN