отказник
Russian
Etymology
отка́з (otkáz) + -ник (-nik)
Pronunciation
IPA(key): [ɐtˈkazʲnʲɪk]
Noun
отка́зник • (otkáznik) m anim (genitive отка́зника, nominative plural отка́зники, genitive plural отка́зников, feminine отка́зница)
- (Soviet Union, historical) otkaznik; refusenik
- (military) conscientious objector
- Synonym: отка́зчик (otkázčik)
Declension
Declension of отка́зник (anim masc-form velar-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | отка́зник otkáznik | отка́зники otkázniki |
genitive | отка́зника otkáznika | отка́зников otkáznikov |
dative | отка́знику otkázniku | отка́зникам otkáznikam |
accusative | отка́зника otkáznika | отка́зников otkáznikov |
instrumental | отка́зником otkáznikom | отка́зниками otkáznikami |
prepositional | отка́знике otkáznike | отка́зниках otkáznikax |