оглуши
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɔɡɫuʃi]
Verb
оглуши • (ogluši) pf (imperfective оглушува)
- (transitive) to deafen
Conjugation
Conjugation of оглуши (perfective, present in -и)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | оглушел | оглушил | adjectival participle | оглушен | ||
| feminine | оглушела | оглушила | adverbial participle | — | ||
| neuter | оглушело | оглушило | verbal noun | — | ||
| plural | оглушеле | оглушиле | perfect participle | оглушено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | оглушам | оглушев | оглушив | — | ||
| 2nd singular | оглушиш | оглушеше | оглуши | оглуши | ||
| 3rd singular | оглуши | оглушеше | оглуши | — | ||
| 1st plural | оглушиме | оглушевме | оглушивме | — | ||
| 2nd plural | оглушите | оглушевте | оглушивте | оглушете | ||
| 3rd plural | оглушат | оглушеа | оглушија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум оглушил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам оглушено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев оглушил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав оглушено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал оглушено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе оглушам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам оглушено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе оглушев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав оглушено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум оглушел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал оглушено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би оглушил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал оглушено | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ɐɡɫʊˈʂɨ]
Verb
оглуши́ • (ogluší)
- second-person singular imperative perfective of оглуши́ть (oglušítʹ)