обрубить
Russian
Etymology
об- (ob-) + руби́ть (rubítʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [ɐbrʊˈbʲitʲ]
Verb
обруби́ть • (obrubítʹ) pf (imperfective обруба́ть)
- to trim by cutting off a part
- (also impersonal) to chop off, to cut off
- обруби́ть сук с де́рева ― obrubítʹ suk s déreva ― to cut off a branch from the tree
- снаря́дом обруби́ло его́ ру́ку ― snarjádom obrubílo jevó rúku ― a shell/projectile cut off his hand
- (figuratively) to cut off, to cut short, to interrupt abruptly (a person, one's sleep, etc.)
- to hem
Conjugation
Conjugation of обруби́ть (class 4c perfective transitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | обруби́ть obrubítʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | обруби́вший obrubívšij |
passive | — | обру́бленный obrúblennyj |
adverbial | — | обруби́в obrubív, обруби́вши obrubívši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | обрублю́ obrubljú |
2nd singular (ты) | — | обру́бишь obrúbišʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | обру́бит obrúbit |
1st plural (мы) | — | обру́бим obrúbim |
2nd plural (вы) | — | обру́бите obrúbite |
3rd plural (они́) | — | обру́бят obrúbjat |
imperative | singular | plural |
обруби́ obrubí | обруби́те obrubíte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | обруби́л obrubíl | обруби́ли obrubíli |
feminine (я/ты/она́) | обруби́ла obrubíla | |
neuter (оно́) | обруби́ло obrubílo |
Derived terms
- обруба́ние (obrubánije)
- обру́б (obrúb)
- обру́бка (obrúbka)
- обру́бок (obrúbok)
Related terms
- руби́ть impf (rubítʹ), поруби́ть pf (porubítʹ)
- рубле́ние (rublénije)
- ру́бленый (rúblenyj)
- ру́бка (rúbka)
- ру́бище (rúbišče)
- рубе́ц (rubéc), рубцо́вый (rubcóvyj), ру́бчик (rúbčik), ру́бчатый (rúbčatyj)
- рубцева́ться impf (rubcevátʹsja), зарубцева́ться pf (zarubcevátʹsja)