настојати
Serbo-Croatian
Etymology
на- + ста̀јати (“to stand”).
Pronunciation
- IPA(key): /nǎːstojati/
- Hyphenation: на‧сто‧ја‧ти
Verb
на́стојати impf (Latin spelling nástojati)
- (intransitive) to strive, try
Conjugation
Conjugation of настојати
| Infinitive: настојати | Present verbal adverb: на́стоје̄ћи | Past verbal adverb: — | Verbal noun: на́стоја̄ње | ||||
| Number | Singular | Plural | |||||
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
| Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
| Present | настојим | настојиш | настоји | настојимо | настојите | настоје | |
| Future | Future I | настојат ћу1 настојаћу | настојат ћеш1 настојаћеш | настојат ће1 настојаће | настојат ћемо1 настојаћемо | настојат ћете1 настојаћете | настојат ће1 настојаће |
| Future II | будем настојао2 | будеш настојао2 | буде настојао2 | будемо настојали2 | будете настојали2 | буду настојали2 | |
| Past | Perfect | настојао сам2 | настојао си2 | настојао je2 | настојали смо2 | настојали сте2 | настојали су2 |
| Pluperfect3 | био сам настојао2 | био си настојао2 | био је настојао2 | били смо настојали2 | били сте настојали2 | били су настојали2 | |
| Imperfect | настојах | настојаше | настојаше | настојасмо | настојасте | настојаху | |
| Conditional I | настојао бих2 | настојао би2 | настојао би2 | настојали бисмо2 | настојали бисте2 | настојали би2 | |
| Conditional II | био бих настојао2 | био би настојао2 | био би настојао2 | били бисмо настојали2 | били бисте настојали2 | били би настојали2 | |
| Imperative | — | настоји | — | настојимо | настојите | — | |
| Active past participle | настојао m / настојала f / настојало n | настојали m / настојале f / настојала n | |||||
| 1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. * Note: The aorist and imperfect have nowadays fallen into disuse and as such they are found only in literary texts; routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech. | |||||||