найманець
Ukrainian
Etymology
найма́ти (najmáty, “to hire”) + -ець (-ecʹ). Compare Russian наёмник (najómnik), Belarusian наёмнік (najómnik), Polish najemnik.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnai̯mɐnet͡sʲ]
Noun
на́йманець • (nájmanecʹ) m pers (genitive на́йманця, nominative plural на́йманці, genitive plural на́йманців, feminine на́йманка)
- (military) mercenary, soldier of fortune (hired fighter)
- hireling, hired hand (hired labourer)
- Synonym: на́ймит (nájmyt)
- (derogatory) mercenary, hireling (one whose allegiance is motivated by private gain rather than genuine conviction)
Declension
Declension of на́йманець (pers soft masc-form accent-a reduc)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | на́йманець nájmanecʹ | на́йманці nájmanci |
| genitive | на́йманця nájmancja | на́йманців nájmanciv |
| dative | на́йманцеві, на́йманцю nájmancevi, nájmancju | на́йманцям nájmancjam |
| accusative | на́йманця nájmancja | на́йманців nájmanciv |
| instrumental | на́йманцем nájmancem | на́йманцями nájmancjamy |
| locative | на́йманцеві, на́йманцю, на́йманці nájmancevi, nájmancju, nájmanci | на́йманцях nájmancjax |
| vocative | на́йманцю nájmancju | на́йманці nájmanci |
Further reading
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “найманець”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka
- “найманець”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)
- “найманець”, in Kyiv Dictionary (in English)
- “найманець”, in Словник.ua [Slovnik.ua] (in Ukrainian)