мѣна
Old Church Slavonic
Etymology
From Proto-Slavic *měna (“change, exchange”).
Noun
мѣна • (měna) f
- change
- exchange
Declension
Declension of мѣна (hard a-stem)
Case | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | мѣна měna | мѣнѣ měně | мѣнꙑ měny |
Accusative | мѣнѫ měnǫ | мѣнѣ měně | мѣнꙑ měny |
Genitive | мѣнꙑ měny | мѣноу měnu | мѣнъ měnŭ |
Locative | мѣнѣ měně | мѣноу měnu | мѣнахъ měnaxŭ |
Dative | мѣнѣ měně | мѣнама měnama | мѣнамъ měnamŭ |
Instrumental | мѣноѭ měnojǫ | мѣнама měnama | мѣнами měnami |
Vocative | мѣно měno | мѣнѣ měně | мѣнꙑ měny |
Descendants
- Russian: ме́на (ména)
- Serbo-Croatian: mena, mijena
- Slovene: mena
Russian
Noun
мѣ́на • (mě́na) f inan (genitive мѣ́ны, nominative plural мѣ́ны, genitive plural мѣнъ)
- Pre-1918 spelling of ме́на (ména).
Declension
Pre-reform declension of мѣ́на (inan fem-form hard-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мѣ́на mě́na | мѣ́ны mě́ny |
genitive | мѣ́ны mě́ny | мѣ́нъ mě́n |
dative | мѣ́нѣ mě́ně | мѣ́намъ mě́nam |
accusative | мѣ́ну mě́nu | мѣ́ны mě́ny |
instrumental | мѣ́ной, мѣ́ною mě́noj, mě́noju | мѣ́нами mě́nami |
prepositional | мѣ́нѣ mě́ně | мѣ́нахъ mě́nax |