мьгла
Old Church Slavonic
Etymology
From Proto-Slavic *mьgla, from Proto-Balto-Slavic *míglāˀ.
Noun
мьгла • (mĭgla) f
- fog
Old East Slavic
Etymology
From Proto-Slavic *mьgla, from Proto-Balto-Slavic *míglāˀ.
Pronunciation
- (ca. 9th CE) IPA(key): /mɪˈɡlɑ/
- (ca. 11th CE) IPA(key): /mʲɪˈɡla/
- (ca. 13th CE) IPA(key): /ˈmʲɡla/
- Hyphenation: мь‧гла
Noun
мьгла (mĭgla) f
- fog, mist
Declension
Declension of мьгла (hard a-stem)
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | мьгла mĭgla | мьглѣ mĭglě | мьглꙑ mĭgly |
Genitive | мьглꙑ mĭgly | мьглу mĭglu | мьглъ mĭglŭ |
Dative | мьглѣ mĭglě | мьглама mĭglama | мьгламъ mĭglamŭ |
Accusative | мьглѫ mĭglǫ | мьглѣ mĭglě | мьглꙑ mĭgly |
Instrumental | мьглоѭ mĭglojǫ | мьглама mĭglama | мьглами mĭglami |
Locative | мьглѣ mĭglě | мьглу mĭglu | мьглахъ mĭglaxŭ |
Vocative | мьгло mĭglo | мьглѣ mĭglě | мьглꙑ mĭgly |
Descendants
- Belarusian: імгла (imhla)
- Russian: мгла (mgla)
- Ukrainian: імла (imla)
References
- Sreznevsky, Izmail I. (1902), “мьгла”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments] (in Russian), volume 2 (Л – П), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 223