мрачити
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /mrǎːtʃiti/
- Hyphenation: мра‧чи‧ти
Verb
мра́чити impf (Latin spelling mráčiti)
- (transitive, reflexive) to darken
Conjugation
Conjugation of мрачити
Infinitive: мрачити | Present verbal adverb: мра́че̄ћи | Past verbal adverb: — | Verbal noun: мра́че̄ње | ||||
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
Present | мрачим | мрачиш | мрачи | мрачимо | мрачите | мраче | |
Future | Future I | мрачит ћу1 мрачићу | мрачит ћеш1 мрачићеш | мрачит ће1 мрачиће | мрачит ћемо1 мрачићемо | мрачит ћете1 мрачићете | мрачит ће1 мрачиће |
Future II | будем мрачио2 | будеш мрачио2 | буде мрачио2 | будемо мрачили2 | будете мрачили2 | буду мрачили2 | |
Past | Perfect | мрачио сам2 | мрачио си2 | мрачио je2 | мрачили смо2 | мрачили сте2 | мрачили су2 |
Pluperfect3 | био сам мрачио2 | био си мрачио2 | био је мрачио2 | били смо мрачили2 | били сте мрачили2 | били су мрачили2 | |
Imperfect | мрачах | мрачаше | мрачаше | мрачасмо | мрачасте | мрачаху | |
Conditional I | мрачио бих2 | мрачио би2 | мрачио би2 | мрачили бисмо2 | мрачили бисте2 | мрачили би2 | |
Conditional II | био бих мрачио2 | био би мрачио2 | био би мрачио2 | били бисмо мрачили2 | били бисте мрачили2 | били би мрачили2 | |
Imperative | — | мрачи | — | мрачимо | мрачите | — | |
Active past participle | мрачио m / мрачила f / мрачило n | мрачили m / мрачиле f / мрачила n | |||||
Passive past participle | мрачен m / мрачена f / мрачено n | мрачени m / мрачене f / мрачена n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. * Note: The aorist and imperfect have nowadays fallen into disuse and as such they are found only in literary texts; routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech. |