минува
Macedonian
Etymology
From Proto-Slavic *minovati.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈminuva]
Verb
минува • (minuva) impf (perfective мине or помине)
- (intransitive) to pass
- (transitive) to pass, spend (time)
Conjugation
Conjugation of минува (imperfective, present in -а)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | минувал | — | adjectival participle | минуван | ||
| feminine | минувала | — | adverbial participle | минувајќи | ||
| neuter | минувало | — | verbal noun | минување | ||
| plural | минувале | — | perfect participle | минувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | минувам | минував | — | — | ||
| 2nd singular | минуваш | минуваше | — | минувај | ||
| 3rd singular | минува | минуваше | — | — | ||
| 1st plural | минуваме | минувавме | — | — | ||
| 2nd plural | минувате | минувавте | — | минувајте | ||
| 3rd plural | минуваат | минуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум минувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам минувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев минувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав минувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал минувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе минувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам минувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе минував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав минувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум минувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал минувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би минувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал минувано | conditional of има + perfect participle | ||||