baranieć

See also: baraniec and Baraniec

Polish

From baran +‎ -eć.

baranieć impf (perfective zbaranieć)

Conjugation of baranieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		baranieć
present tense	1^st	baranieję			baraniejemy
	2^nd	baraniejesz			baraniejecie
	3^rd	baranieje			baranieją
	impersonal	baranieje się
past tense	1^st	baraniałem	baraniałam		baranieliśmy	baraniałyśmy
	2^nd	baraniałeś	baraniałaś		baranieliście	baraniałyście
	3^rd	baraniał	baraniała	baraniało	baranieli	baraniały
	impersonal	baraniano
future tense	1^st	będę baraniał, będę baranieć	będę baraniała, będę baranieć		będziemy baranieli, będziemy baranieć	będziemy baraniały, będziemy baranieć
	2^nd	będziesz baraniał, będziesz baranieć	będziesz baraniała, będziesz baranieć		będziecie baranieli, będziecie baranieć	będziecie baraniały, będziecie baranieć
	3^rd	będzie baraniał, będzie baranieć	będzie baraniała, będzie baranieć	będzie baraniało, będzie baranieć	będą baranieli, będą baranieć	będą baraniały, będą baranieć
	impersonal	będzie baranieć się
conditional	1^st	baraniałbym	baraniałabym		baranielibyśmy	baraniałybyśmy
	2^nd	baraniałbyś	baraniałabyś		baranielibyście	baraniałybyście
	3^rd	baraniałby	baraniałaby	baraniałoby	baranieliby	baraniałyby
	impersonal	baraniano by
imperative	1^st	niech baranieję			baraniejmy
	2^nd	baraniej			baraniejcie
	3^rd	niech baranieje			niech baranieją
active adjectival participle		baraniejący	baraniejąca	baraniejące	baraniejący	baraniejące
contemporary adverbial participle		baraniejąc
verbal noun		baranienie

adjectives

adverb

nouns