кёл
Kumyk
Etymology
From Proto-Turkic *kȫl (“lake”).
Noun
кёл • (köl)
- lake
Declension
Singular | Plural | |
---|---|---|
nominative | кёл (köl) | кёллер (köller) |
accusative | кёлню (kölnü) | кёллени (kölleni) |
dative | кёлге (kölge) | кёллеге (köllege) |
locative | кёлде (kölde) | кёллерде (köllerde) |
ablative | кёлден (kölden) | кёллерден (köllerden) |
genitive | кёлню (kölnü) | кёллени (kölleni) |
Further reading
- кёл in Kumyksko-russkij slovarʹ, 2013