кука
See also: куќа
Macedonian
Etymology 1
From Proto-Slavic *kuka (“hook, hook-shaped”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkuka]
- Rhymes: -uka
Noun
кука • (kuka) f (plural куки, diminutive кукичка or кукиче)
- hook
Declension
Declension of кука
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | кука | куки |
| definite unspecified | куката | куките |
| definite proximal | кукава | кукиве |
| definite distal | кукана | кукине |
| vocative | куко | куки |
Derived terms
- кукест (kukest)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkuka]
Verb
кука • (kuka) impf
- (intransitive) to cuckoo (to make the call of a cuckoo)
- (figurative, intransitive) to complain, whine
Conjugation
Conjugation of кука (imperfective, present in -а)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | кукал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | кукала | — | adverbial participle | кукајќи | ||
| neuter | кукало | — | verbal noun | кукање | ||
| plural | кукале | — | perfect participle | кукано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | кукам | кукав | — | — | ||
| 2nd singular | кукаш | кукаше | — | кукај | ||
| 3rd singular | кука | кукаше | — | — | ||
| 1st plural | кукаме | кукавме | — | — | ||
| 2nd plural | кукате | кукавте | — | кукајте | ||
| 3rd plural | кукаат | кукаа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум кукал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам кукано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев кукал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав кукано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал кукано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе кукам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам кукано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе кукав | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав кукано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум кукал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал кукано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би кукал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал кукано | conditional of има + perfect participle | ||||
Derived terms
verbs
- закука (zakuka)
- закукува (zakukuva)
- покука (pokuka)
- прекука (prekuka)
- прикука (prikuka)
- прокука (prokuka)
- се раскука (se raskuka)
Related terms
- кукавица f (kukavica)
- кукавичин (kukavičin)
- кукавички (kukavički)
- кукавичлук m (kukavičluk)
See also
- кукурига (kukuriga), кукурика (kukurika)
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *kuka (“hook, hook-shaped”). Akin to ку̏к.
Pronunciation
- IPA(key): /kûka/
- Hyphenation: ку‧ка
Noun
ку̏ка f (Latin spelling kȕka)
- hook
Declension
Declension of кука
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ку̏ка | ку̏ке |
| genitive | куке | ку̑ка̄ |
| dative | куки | кукама |
| accusative | куку | куке |
| vocative | куко | куке |
| locative | куки | кукама |
| instrumental | куком | кукама |
References
- “кука” in Hrvatski jezični portal