конка
Russian
![](Images/wiktionary/Bundesarchiv_Bild_183-R81527%252C_Moskau%252C_Pferdebahn.jpg.webp)
Etymology
From конь (konʹ) + -ка (-ka).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkonkə]
Noun
ко́нка • (kónka) f inan (genitive ко́нки, nominative plural ко́нки, genitive plural ко́нок)
- (colloquial) horsecar, a tram drawn by horses
Declension
Declension of ко́нка (inan fem-form velar-stem accent-a reduc)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ко́нка kónka | ко́нки kónki |
genitive | ко́нки kónki | ко́нок kónok |
dative | ко́нке kónke | ко́нкам kónkam |
accusative | ко́нку kónku | ко́нки kónki |
instrumental | ко́нкой, ко́нкою kónkoj, kónkoju | ко́нками kónkami |
prepositional | ко́нке kónke | ко́нках kónkax |