bannum
Latin
Noun
bannum n (genitive bannī); second declension
- Alternative form of bannus
Declension
- Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | bannum | banna |
Genitive | bannī | bannōrum |
Dative | bannō | bannīs |
Accusative | bannum | banna |
Ablative | bannō | bannīs |
Vocative | bannum | banna |
Noun
bannum m
- accusative singular of bannus