bankietowicz
Polish
Etymology
From bankiet + -owicz.
Pronunciation
- IPA(key): /baŋ.kjɛˈtɔ.vit͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvit͡ʂ
- Syllabification: ban‧kie‧to‧wicz
Noun
bankietowicz m pers (feminine bankietowiczka)
- banqueteer, banqueter (one who attends a banquet)
Declension
Declension of bankietowicz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bankietowicz | bankietowicze |
| genitive | bankietowicza | bankietowiczy |
| dative | bankietowiczowi | bankietowiczom |
| accusative | bankietowicza | bankietowiczy |
| instrumental | bankietowiczem | bankietowiczami |
| locative | bankietowiczu | bankietowiczach |
| vocative | bankietowiczu | bankietowicze |
Related terms
adjective
- bankietowy
nouns
- bankiecik
- bankiet
verb
- bankietować impf
Further reading
- bankietowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bankietowicz in Polish dictionaries at PWN