карабин
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [kaɾaˈbin]
Noun
карабин • (karabin) m
- carbine
Declension
Declension of карабин
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | карабин | карабини |
definite unspecified | карабинот | карабините |
definite proximal | карабинов | карабиниве |
definite distal | карабинон | карабинине |
vocative | карабину | карабини |
count form | — | карабина |
Russian
Etymology
Borrowed from German Karabin (obsolete variant of Karabiner) or French carabine. First attested in the 17th century.
Pronunciation
- IPA(key): [kərɐˈbʲin]
Audio (file) - Rhymes: -in
Noun
караби́н • (karabín) m inan (genitive караби́на, nominative plural караби́ны, genitive plural караби́нов)
- carbine (short-barreled rifle)
- carabiner (metal link with a gate)
Declension
Declension of караби́н (inan masc-form hard-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | караби́н karabín | караби́ны karabíny |
genitive | караби́на karabína | караби́нов karabínov |
dative | караби́ну karabínu | караби́нам karabínam |
accusative | караби́н karabín | караби́ны karabíny |
instrumental | караби́ном karabínom | караби́нами karabínami |
prepositional | караби́не karabíne | караби́нах karabínax |
References
- Vasmer, Max (1964–1973), “карабин”, in Этимологический словарь русского языка [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), transl. and suppl. by Oleg Trubachyov, Moscow: Progress