карабель
Belarusian
Etymology
From Old East Slavic корабль (korablĭ), from Proto-Slavic *korabľь.
Noun
карабе́ль • (karabjélʹ) m inanimate
- (nautical) ship
Declension
Declension of карабе́ль
singular | plural | |
---|---|---|
nominative (назоўны) | карабе́ль karabjélʹ | караблі́ karablí |
genitive (родны) | карабля́ karabljá | караблёў karabljóŭ |
dative (давальны) | караблю́ karabljú | карабля́м karabljám |
accusative (вінавальны) | карабе́ль karabjélʹ | караблі́ karablí |
instrumental (творны) | караблём karabljóm | карабля́мі karabljámi |
locative (месны) | караблі́ karablí | карабля́х karabljáx |
References
- “карабель” in slounik.org