кан
See also: қан and Кан
Chuvash
Etymology
Perhaps borrowed from another Turkic language as it did not follow the change in vowels occured in Chuvash. Ultimately from Proto-Turkic *kān- (“to be satisfied”). Cognate with Turkish kan- (“to be contented, satisfied”).
Verb
кан • (kan)
- to relax
- to calm down, be satisfied
Derived terms
- канӑҫ (kanăś)
Further reading
- “кан”, in Электронлă сăмахсар (in Russian-Chuvash, Chuvash-Russian), 1996.
Kyrgyz
Etymology
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (kan) (definite {{{1}}}, plural {{{2}}})
- blood
Nogai
Etymology
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (qan)
- blood
Northern Altai
Etymology 1
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (kan)
- blood
Etymology 2
From Mongolian хаан (xaan, “khan”).
Noun
кан • (kan)
- khan
- khanate, country
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /kâːn/
- Rhymes: -âːn
Noun
ка̑н m (Latin spelling kȃn)
- khan
Declension
Declension of кан
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кан | ка́нови |
genitive | кана | канова |
dative | кану | кановима |
accusative | кана | канове |
vocative | кане | канови |
locative | кану | кановима |
instrumental | каном | кановима |
Southern Altai
Etymology 1
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (kan)
- blood
Etymology 2
From Mongolian хаан (xaan, “khan”).
Noun
кан • (kan)
- khan
- khanate, country
- Кан-Алтай ― Kan-Altay ― The Altai Republic/Krai
Declension
Inflection of кан (kan)
singular only | |
---|---|
absolute | кан (kan) |
definite genitive | кандыҥ (kandïŋ) |
dative | канга (kanga) |
definite accusative | канды (kandï) |
locative | канда (kanda) |
ablative | кандаҥ (kandaŋ) |
Tatar
Etymology
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (qan)
- blood